هجیرلغتنامه دهخداهجیر. [ هَِ ج ْ جی ] (ع اِ) خوی و عادت . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || حال . (منتهی الارب ).
هجیرلغتنامه دهخداهجیر. [ ] (اِخ ) وزیر جغتای مغول پسر چنگیزخان . رجوع به جهانگشای جوینی ج 1 ص 227 شود.
هجیرلغتنامه دهخداهجیر. [ هََ ] (اِخ ) آبکی است مر بنی عجل را میان کوفه و بصره . (منتهی الارب ). رجوع به هجرة شود.
حجیرلغتنامه دهخداحجیر. [ ح َ ] (اِخ ) از قرای غوطه به دمشق و قبرمدرک بن زیادة صحابی در آنجا است . (معجم البلدان ).
هجیرةلغتنامه دهخداهجیرة. [ هَِ ج ْ جی رَ ] (ع اِ) خوی و عادت . (منتهی الارب ). هجیر. (اقرب الموارد). || حال . (منتهی الارب ). رجوع به هِجّیر شود.
هجیرةلغتنامه دهخداهجیرة. [ هَُ ج َ رَ ] (ع اِ مصغر) مصغر هَجرَة است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به هجرة شود.
هجیرکلالغتنامه دهخداهجیرکلا. [ هََ ک َ ] (اِخ ) یکی از دهات مازندران در حدود بارفروش و فرح آباد. (ازمازندران و استرآباد رابینو، ترجمه ٔ فارسی ص 160).
هجیرةلغتنامه دهخداهجیرة. [ هََ رَ ] (اِخ ) آبی است مر بنی عجل را میان کوفه و بصره . (معجم البلدان ). هجیر. رجوع به هجیر شود.
هجیرةلغتنامه دهخداهجیرة. [ هََ رَ ] (ع اِ) نیمروز نزدیک زوال مع ظهر یا از وقت زوال آفتاب تا عصر. || گرمای نیمروز. (منتهی الارب ). || سختی گرما. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). هجی
هجیرةلغتنامه دهخداهجیرة. [ هَِ ج ْ جی رَ ] (ع اِ) خوی و عادت . (منتهی الارب ). هجیر. (اقرب الموارد). || حال . (منتهی الارب ). رجوع به هِجّیر شود.
هجیرةلغتنامه دهخداهجیرة. [ هََ رَ ] (اِخ ) آبی است مر بنی عجل را میان کوفه و بصره . (معجم البلدان ). هجیر. رجوع به هجیر شود.
هجیرةلغتنامه دهخداهجیرة. [ هََ رَ ] (ع اِ) نیمروز نزدیک زوال مع ظهر یا از وقت زوال آفتاب تا عصر. || گرمای نیمروز. (منتهی الارب ). || سختی گرما. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). هجی
