هجنلغتنامه دهخداهجن . [ هََ ] (ع مص ) هاجن گردیدن جاریه . (منتهی الارب ). هاجن گردیدن . (اقرب الموارد). || هاجن گردیدن نخله و غیر آن . (منتهی الارب ).
هجنلغتنامه دهخداهجن . [ هَُ ج َ ] (ع اِ) ج ِ هجنة؛ عیب و قبح کلام ، یا آنچه کلام را معیوب گرداند. (از اقرب الموارد) : آن سخن باشد سخن نزدیک من کز دین بودو آن سخن کز دین برون با
حجنلغتنامه دهخداحجن . [ ح َ ج ِ ] (ع ص ) شعرحجن ؛ موی مرغول و فروهشته . (منتهی الارب ). || (اِ) کنه . (منتهی الارب ). حَجَن . (منتهی الارب ).
حجنلغتنامه دهخداحجن . [ ح َ ] (اِخ ) ابن مرقعبن سعدبن حارث ازدی غامدی . ابن کلبی گوید: وی بوفادت نزد پیغمبر آمد. ابن ماکولا او را یاد کرده و ابن امیر نیز وی را استدراک نموده اس
حجنلغتنامه دهخداحجن . [ ح َ ] (ع مص ) فرا خویشتن کشیدن چیزی را بچوپ سرکج . فرا خویش کشیدن چیزی بچوگان . || برگردانیدن از چیزی . خم کردن چوب . خمانیدن . || بازداشتن . (منتهی الا
حجنلغتنامه دهخداحجن . [ ح َ ج َ ] (ع مص ) کژ شدن . کج گردیدن . کژی . اعوجاج . خمیدگی . || کج گردیدن چیز. || اقامت گزیدن در خانه . || بخیلی کردن بچیزی . (از منتهی الارب ).
هجنعةلغتنامه دهخداهجنعة. [ هََ ج َن ْ ن َ ع َ ] (ع ص ) مؤنث هجنع است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به هجنع شود.
هجنفلغتنامه دهخداهجنف . [ هََ ج َن ْ ن َ ] (ع ص ) دراز و پهن . (منتهی الارب ). طویل عریض . ج ، هجانیف . (اقرب الموارد).
هجناءلغتنامه دهخداهجناء. [ هَُ ج َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ هجین . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). هُجُن . رجوع به هجن شود.
هجنانلغتنامه دهخداهجنان . [ هَُ ] (ع ص ، اِ) هُجُن . هجناء. ج ِ هجین . (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
هجنعةلغتنامه دهخداهجنعة. [ هََ ج َن ْ ن َ ع َ ] (ع ص ) مؤنث هجنع است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به هجنع شود.