هجللغتنامه دهخداهجل . [ هََ] (ع مص ) چشم گردانیدن زن تا اشاره کند مردی را. (منتهی الارب ). گردانیدن چشم تا غمزه کند بدان مرد را. (اقرب الموارد). || انداختن چیزی را. (منتهی الار
هجللغتنامه دهخداهجل . [ هَُ ج ُ ] (ع ص ) تنگ : طریق هجل ؛ راه تنگ .(منتهی الارب ). الطریق غیرالملحوب . (اقرب الموارد).
حجللغتنامه دهخداحجل . [ ح َ ج َ ] (اِخ ) بنده ای است مر بنی مازن را. (منتهی الارب ). شاعری مولی بنی مازن .
حجللغتنامه دهخداحجل . [ ح َ ج َ ] (اِخ ) ابن فضلة. شاعری است . جاحظ شعر او را چنین آورده است :جاء شقیق عارضاً رمحه ان بنی عمک فیهم رماح .(البیان والتبیین چ حسن سندوبی 1932 م .
حجللغتنامه دهخداحجل . [ ح َ ج َ ] (اِخ ) ابن عمرو فارسی حنفی . (منتهی الارب ). از بنی حنیفه . (تاج العروس ).
اهجاللغتنامه دهخدااهجال . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ هَجل . زمین همواریست میان کوه یا عام است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). هِجال . هَجَلات . هجول . (منتهی الارب ). و رجوع به هجل شود.
هجاللغتنامه دهخداهجال . [هَِ ] (ع اِ) ج ِ هَجل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (معجم متن اللغة) (اقرب الموارد). ج ِ هَجیل . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ). رجوع به هَج
مهاجلةلغتنامه دهخدامهاجلة. [ م ُ ج َ ل َ ] (ع مص ) در زمین هجل رفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). در زمین هموار پست و میان کوه رفتن . (ناظم الاطباء). و رجوع به هج