هبیخةلغتنامه دهخداهبیخة. [ هََ ب َی ْ ی َ خ َ ] (ع ص ، اِ) زن شیرده . || دختر نازک جوان پرگوشت . (منتهی الارب ) (معجم متن اللغة) (لسان العرب ) (ناظم الاطباء). || در لغت حمیری ، د
هبیرةًلغتنامه دهخداهبیرةً. [ هَُ ب َ رَ تَن ْ ] (ع ق ) هرگز. (ناظم الاطباء). قطعاً. هیچگاه . از ریشه ٔ هبر به معنی قطع و نابود کردن .
هبیدةلغتنامه دهخداهبیدة. [ هََ دَ ] (ع اِ) یک دانه حنظل . یکی از حنظل . (معجم متن اللغة) (لسان العرب ).
هبیرةلغتنامه دهخداهبیرة. [ هَُ ب َ رَ ] (اِخ ) ابن خالدبن مسلم بن حارث بن مخصف بن حاج ... السکونی . از شرفا و امرای معاویه بود. (از الاصابة فی تمییز الصحابة، قسم سوم ).
هبیخلغتنامه دهخداهبیخ . [ هََ ب َی ْ ی َ ] (ع ص ) گول فروهشته اندام . (منتهی الارب ). مرد گول و احمق فروهشته اندام . (ناظم الاطباء) (معجم متن اللغة). || مرد بی خیر. (منتهی الارب
هبیرةًلغتنامه دهخداهبیرةً. [ هَُ ب َ رَ تَن ْ ] (ع ق ) هرگز. (ناظم الاطباء). قطعاً. هیچگاه . از ریشه ٔ هبر به معنی قطع و نابود کردن .
هبیدةلغتنامه دهخداهبیدة. [ هََ دَ ] (ع اِ) یک دانه حنظل . یکی از حنظل . (معجم متن اللغة) (لسان العرب ).
هبیرةلغتنامه دهخداهبیرة. [ هَُ ب َ رَ ] (اِخ ) ابن خالدبن مسلم بن حارث بن مخصف بن حاج ... السکونی . از شرفا و امرای معاویه بود. (از الاصابة فی تمییز الصحابة، قسم سوم ).
هبیخلغتنامه دهخداهبیخ . [ هََ ب َی ْ ی َ ] (ع ص ) گول فروهشته اندام . (منتهی الارب ). مرد گول و احمق فروهشته اندام . (ناظم الاطباء) (معجم متن اللغة). || مرد بی خیر. (منتهی الارب
