هازلغتنامه دهخداهاز. (فعل امر) یعنی بدان ، به زبان پارسیان . (اوبهی ). بدان ، یعنی بزیان مسپار. قریع گوید : ای پسر جور مکن کارک ما دار بسازبه از این کن نظر و حال من و خویش به ه
حاذلغتنامه دهخداحاذ. (ع اِ) پشت . || آنجا از هر دو ران که دُم بر وی افتد. || پس ران مردم . (مهذب الاسماء). || حاذالمتن ؛ موضع انداختن نمدزین برپشت ستور. || خفیف الحاذ؛ قلیل الم
حازلغتنامه دهخداحاز. [ حازز ] (ع اِ) بریدگی دو شوخ پینه سینه ٔ شتر از آسیب آرنج وی ، پس اگر خون برآید گویند: بالبعیر حاز و اگر خون نه برآید بالبعیر ماسح خوانند. (از منتهی الارب
خمرةآبگویش اصفهانی تکیه ای: --------- طاری: döla طامه ای: kuzaɂow طرقی: döla کشه ای: döla نطنزی: kuzaɂow
کوزةآبگویش اصفهانی تکیه ای: küza/ küzale طاری: düla طامه ای: kuze ow طرقی: döla کشه ای: döla نطنزی: kuza
هازیدنلغتنامه دهخداهازیدن . [ دَ ] (مص ) دانستن : ای پسر جور مکن کارک ما دار بسازبه از این کن نظر و حال من و خویش به هاز. قریعالدهر.|| به زیان نسپردن . || نگریستن . (حاشیه ٔ فرهنگ
هازمةلغتنامه دهخداهازمة. [ زِ م َ ] (ع اِ) بلا. (منتهی الارب ) (معجم متن اللغة). || سختی . (منتهی الارب ). ج ، هَوازِم .
هازندهلغتنامه دهخداهازنده . [ زَ دَ / دِ ] (نف ) داننده . || بیننده . ملاحظه کننده . نگرنده . رجوع به هازیدن شود.