نیکوخصاللغتنامه دهخدانیکوخصال . [ خ ِ ] (ص مرکب ) کسی که دارای خصلت های پسندیده باشد. (ناظم الاطباء). نکوخصلت : چه نیکوخصال و چه نیکوفعالی چه پاکیزه طبعی و پاکیزه رایی . فرخی .آزادط
نیکوخصالیلغتنامه دهخدانیکوخصالی . [ خ ِ ] (حامص مرکب ) نیکوخصال بودن . خوش خصلتی . نکوخصلتی : جهان را همه فتنه ٔ خویش گیربه نیکوخصالی و شیرین زبانی .فرخی .
نکوخصاللغتنامه دهخدانکوخصال . [ ن ِ خ ِ ] (ص مرکب ) نکوخصلت . نکوسیرت . نیکوخصال : نکودل است و نکوسیرت و نکومذهب نکوخصال و نکوطلعت و نکوکردار.فرخی .
نیکوخصالیلغتنامه دهخدانیکوخصالی . [ خ ِ ] (حامص مرکب ) نیکوخصال بودن . خوش خصلتی . نکوخصلتی : جهان را همه فتنه ٔ خویش گیربه نیکوخصالی و شیرین زبانی .فرخی .
اسلاوسلغتنامه دهخدااسلاوس . [ ] (اِخ ) یکی از دوستان فاضل و از اشراف نیکوخصال سقراط. (عیون الانباء ج 1 ص 46).