نیشکرلغتنامه دهخدانیشکر. [ ن َ / ن ِ ش َ ک َ / ش ِ ک َ /ش ِک ْ ک َ / ش َک ْ ک َ ] (اِمرکب ) قصب السکر. (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). قسمی از نی که از عصیر آن شکر می سازند.(ناظم الاطباء).
نی شکرفرهنگ انتشارات معین(نَ شَ یا نِ ش کَ) [ په . ] (اِمر.) نوعی از نی با ساقه های بلند که برگ های دراز و گل های سرخ کم رنگ دارد. در داخل آن شیره ای وجود دارد که از آن شکر به دست می آ
نی شکرفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهنوعی نی با برگ‌های دراز، گل‌های سرخ کم‌رنگ، و ساقه‌های بلند که در آن مغزی وجود دارد که دارای مادۀ قند است و از آن قند و شکر درست می‌کنند.
خانه ٔ نیشکرلغتنامه دهخداخانه ٔ نیشکر. [ ن َ / ن ِ ی ِ ن َ / ن ِ ش َ / ش ِ ک َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) فاصله ٔ بندبند نیشکر که در عرف هند آنرا پوری پوری بواو مجهول خوانند. (آنندراج )
بسته ٔ نیشکرلغتنامه دهخدابسته ٔ نیشکر. [ ب َ ت َ / ت ِ ی ِ ن ِ ش ِ ک َ ] (ترکیب اضافی ) آنست که نیشکرهای بسیار را با هم بندند و آن را در عرف هند پهاندی و پوئی نیز خوانند. (آنندراج ) : ق