ناگرویدهلغتنامه دهخداناگرویده . [ گ ِ رَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) کافر. منکر. (ناظم الاطباء). کسی که ایمان نیارد، یعنی کافر. (آنندراج ). ناگرونده . || نافرمان . سرکش . || آنکه اعتماد
نگروندهلغتنامه دهخدانگرونده . [ ن َ گ ِرَ وَ دَ / دِ / ن َ رَ وَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) ناگرونده . نامؤمن . که نگرویده است و ایمان نیاورده است .کافر. ناخستو. مقابل گرونده . رجوع به
نگرویدنلغتنامه دهخدانگرویدن . [ن َ گ ِ رَ دَ / ن َ رَ دَ ] (مص منفی ) ایمان نیاوردن .متابعت نکردن . مقابل گرویدن . رجوع به گرویدن شود.
حکیمی قزوینیلغتنامه دهخداحکیمی قزوینی . [ ح َ می ِ ق َزْ ] (اِخ ) نام شاعری از مردم قزوین است . آنگاه که مذهب شیعه بزمان شاه اسماعیل صفوی مذهب رسمی ایران گردید، جمعی که بمذهب شیعه نگروی
کافر فرنگلغتنامه دهخداکافر فرنگ . [ ف ِ / ف َ رِ ف َ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مردم فرنگ که بدین اسلام نگرویده اند : بر نیکبخت سرخ چنانی بدین سبب هستی تو کینه دارتر از کافر فرنگ
نگروندهلغتنامه دهخدانگرونده . [ ن َ گ ِرَ وَ دَ / دِ / ن َ رَ وَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) ناگرونده . نامؤمن . که نگرویده است و ایمان نیاورده است .کافر. ناخستو. مقابل گرونده . رجوع به
ناگرویدهلغتنامه دهخداناگرویده . [ گ ِ رَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) کافر. منکر. (ناظم الاطباء). کسی که ایمان نیارد، یعنی کافر. (آنندراج ). ناگرونده . || نافرمان . سرکش . || آنکه اعتماد
نگرویدنلغتنامه دهخدانگرویدن . [ن َ گ ِ رَ دَ / ن َ رَ دَ ] (مص منفی ) ایمان نیاوردن .متابعت نکردن . مقابل گرویدن . رجوع به گرویدن شود.