نکوگوهرلغتنامه دهخدانکوگوهر. [ ن ِ گ َ / گُو هََ ] (ص مرکب ) نژاده . خوش طینت . نیکونژاد : با نکوگوهران نکو می کردقهر بدگوهران هم او می کرد.نظامی .
نیکوگوهریلغتنامه دهخدانیکوگوهری . [ گ َ / گُو هََ ] (حامص مرکب ) نیک نهادی . نجابت . (یادداشت مؤلف ) : گر سری یابد به عالم کس به نیکوگوهری رودکی را بر سر آن مردمان باید سری . (از یادداشت مؤلف ).