لغتنامه دهخدا
نپتون . [ ن ِ ] (اِخ ) در اساطیر روم ، نام الهه ٔ دریاهاست .او را با نیزه ٔ سه شاخه ای تصویر کرده اند کنایه از این نکته که هرکه بر دریاها تسلط یافت بر عالم مسلط است . وی پسر ساتورن و برادر ژوپیتر و پلوتن است ، یونانیان او را پوزئیدون نامیده اند. مؤلف فرهنگ اساطیر یونان و روم