نوشانندهلغتنامه دهخدانوشاننده . [ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف ) آنکه کسی را به نوشیدن وادار کند. (فرهنگ فارسی معین ).
نشانندهلغتنامه دهخدانشاننده . [ ن ِ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف ) که می نشاند. || که نشستن فرماید : به فرمان شه آن سخنگوی مردنشست و نشاننده را سجده کرد. نظامی . || منصوب کننده : گراینده ٔ
نوشاندهلغتنامه دهخدانوشانده . [ دَ / دِ ] (ن مف ) به نوشیدن واداشته . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به نوشانیده شود.
شاربیلغتنامه دهخداشاربی . [ رِ بی / بی ی ] (ع ص نسبی ) منسوب است بشارب (نوشنده ) ودر بغداد سقا را شارب گویند و این غلط مصطلح است چه شارب نوشنده است نه نوشاننده . (از انساب سمعانی