نور چشملغتنامه دهخدانور چشم . [ رِ چ َ/ چ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) وجود بسیار عزیز و گرامی . نور دیده . که دیدنش موجب روشنی چشم و انبساط خاطر است . فرزند بسیار عزیز. دوست گرامی
چشمه ٔ نورلغتنامه دهخداچشمه ٔ نور.[ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشید و آفتاب . چشمه ٔ نوربخش ، کنایه از روشنایی خورشید. کنایه از خور و مهر و آفتاب :
نورچشمیلغتنامه دهخدانورچشمی . [ چ َ /چ ِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) محبوب . (یادداشت مؤلف ). نور چشم . || کنایه از فرزند عزیز و گرامی .