نوخطلغتنامه دهخدانوخط. [ ن َ / نُو خ َطط / خ َ ] (ص مرکب ) معشوق خطنودمیده . (غیاث اللغات ).جوان نوخاسته که خطش نودمیده باشد. (آنندراج ). امردی که تازه پشت لب وی سبز شده باشد. (
نوخطیلغتنامه دهخدانوخطی . [ ن َ / نُو خ َ / خ َطْ طی ] (حامص مرکب ) صفت نوخط. نوخط بودن . نوخاستگی . نودمیدگی خط و موی بر پشت لب و گونه . رجوع به نوخط شود.- نوخطی عالم ؛کنایه از
نواطبلغتنامه دهخدانواطب . [ ن َ طِ ] (ع اِ) جامه پاره ها که در پالونه داخل کنند وبدان چیزها را صاف کنند. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
نوخطیلغتنامه دهخدانوخطی . [ ن َ / نُو خ َ / خ َطْ طی ] (حامص مرکب ) صفت نوخط. نوخط بودن . نوخاستگی . نودمیدگی خط و موی بر پشت لب و گونه . رجوع به نوخط شود.- نوخطی عالم ؛کنایه از
چارابرولغتنامه دهخداچارابرو. [ اَ ] (ص مرکب ) نوخط که پشت لب او بحد موی ابرو برآمده است . آنکه خط پشت لب او دمیده است . شاهدی که خط بر پشت لب دارد. کنایه از معشوق نوخط. (آنندراج ).
چارابروفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهنوجوانی که تازه پشت لبش موی درآورده؛ نوخط؛ جوان زیبا که در پشت لب او به‌اندازۀ ابرو موی درآمده است: ◻︎ بلاست عاشقی نوخطان چارابرو / ز چار موجهٴ دریا نجات ممکن ن
طارلغتنامه دهخداطار. [ طارر ] (ع ص ) غُلام طارّ؛ کودک نوخط. (منتهی الارب ). مرد سبلت دمیده . (مهذب الاسماء).