نوبت نوازلغتنامه دهخدانوبت نواز. [ ن َ / نُو ب َ ن َ ] (نف مرکب ) آنکه طبل و نوبت می نوازد. نقاره چی . (ناظم الاطباء). نوبت زن .
نوبتفرهنگ مترادف و متضاد۱. پاس، دور، دوره، فصل، موسم، هنگام ۲. تناوب، سیر، گردش ۳. بار، دفعه، نوبه، وهله ۴. اقبال، دولت ۵. فرصت، مجال ۶. نقاره
نوبتلغتنامه دهخدانوبت . [ ن َ / نُو ب َ ] (از ع ، اِ) کرت . مرتبه . (غیاث اللغات ) (آنندراج ) (برهان قاطع) (انجمن آرا) (جهانگیری ) (ناظم الاطباء). دفعه . دور. (ناظم الاطباء). ره
نوبت زنلغتنامه دهخدانوبت زن . [ ن َ / نُو ب َ زَ ] (نف مرکب ) نقاره چی . نوبتی . (آنندراج ). کسی که طبل می زند. (ناظم الاطباء). که نوبت می نوازد : نوبت زن صبح را چه افتادکز کوس و د
نقارچیلغتنامه دهخدانقارچی . [ ن َ / ن َق ْ قا رَ / رِ ] (ص مرکب ) نوبت نواز. (آنندراج ). کسی که نقاره می زند. (ناظم الاطباء). نقاره چی : مه نقارچی من به شهر شهرت اوست گذشت نوبت خو
نقارخانهلغتنامه دهخدانقارخانه . [ ن َ قا / ن َق ْ قان َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) جائی که در آن نوبت نوازند. (آنندراج ). جائی که در آن روزی دو مرتبه نوبت می زنند. (ناظم الاطباء). نقاره خان
بازودرازلغتنامه دهخدابازودراز. [ دِ ] (اِخ ) لقب بهمن پسر اسفندیار. (آنندراج ) : دگر بار گفتا بمن گوی رازکه بازوی بهمن چرا شد دراز. نظامی (از آنندراج ) (ازغوامض سخن ).تیعزنت بهمن با
نوبتیلغتنامه دهخدانوبتی . [ ن َ / نُو ب َ ] (ص نسبی ، اِ) نوبه ای . که به نوبه و تناوب از کسی به دیگری رسد : هین به ملک نوبتی شادی مکن ای تو بسته ی ْ نوبت آزادی مکن . مولوی . ||