نقطه نقطهلغتنامه دهخدانقطه نقطه . [ ن ُ طَ / طِ ن ُ طَ/ طِ ] (ص مرکب ) خال خال . پر خال و نقط : گر ز نصرت نه حامله است چرانقطه نقطه است پیکر تیغش . خاقانی .- <span clas
نقطهبهنقطهpoint-to-pointواژههای مصوب فرهنگستانویژگی ارسال نشانکها از یک نقطۀ مبدأ به یک نقطۀ مقصد
نقطۀ تکین برداشتنیremovable singular pointواژههای مصوب فرهنگستاننقطۀ تکین تنهایی که با تعریف مناسب تابع در آن نقطه، تابع تحلیلی شود متـ . تکینۀ برداشتنی
نقطۀ تکین تنهاisolated singular pointواژههای مصوب فرهنگستانبرای یک تابع مفروض، نقطۀ تکینی که در همسایگی آن، تابع نقطۀ تکین دیگری نباشد متـ . تکینۀ تنها
نقطۀ تکین عادیregular singular pointواژههای مصوب فرهنگستاندر مورد معادلۀ دیفرانسیل، نقطۀ تکینی از معادله که هیچیک از جوابها در آنجا تکینۀ اساسی نداشته باشد متـ . تکینۀ عادی