نقره فام

نقره فام

لغت‌نامه دهخدا

نقره فام . [ ن ُ رَ / رِ ] (ص مرکب ) نقره گون . به رنگ نقره . نقره ای . نقره رنگ . سیم فام . سیمگون .

نقره فام

فرهنگ فارسی عمید

(صفت) [عربی. فارسی] [قدیمی] noqrefām سفید مانند نقره؛ به رنگ نقره.

نقرة

لغت‌نامه دهخدا

نقرة. [ ن َ رَ ] (ع اِ)چاهک پشت خسته ٔ خرما. (منتهی الارب ) (آنندراج ). چاهک هسته ٔ خرما. (ناظم الاطباء). || چیز اندک ،یقال : مااثابه نقرة؛ یعنی پاداش نداد ترا چیزی . و این را جز به نفی استعمال نکنند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از ن...

نقرة

لغت‌نامه دهخدا

نقرة. [ ن َ ق ِ رَ ] (ع اِ) هر زمین بلند در زمین نشیب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).زمین بلندبرآمده در زمین نشیب . (ناظم الاطباء). || (ص ) شاة نقرة؛ گوسپند نقره زده . (منتهی الارب ). گوسپند مبتلا به بیماری نقر. (ناظم الاطباء). تأنیث ...

نقرة

لغت‌نامه دهخدا

نقرة. [ ن ِ رَ ] (ع اِمص ) مراجعه ٔ کلام میان دو نفر. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). نقره . مخاصمت در کلام . (یادداشت مؤلف ).

نقرة

لغت‌نامه دهخدا

نقرة. [ ن ُ ق َ رَ ] (ع اِ) بیمارئی است در پای یا پهلوی گوسپند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). بیماری که در پهلوی گوسفند پدید آید. (ناظم الاطباء). مرضی است که در پای گاو و گوسفند پدیدآید و آن التواء عرقوبین است . (از اقرب الموارد).

نقرة

لغت‌نامه دهخدا

نقرة. [ ن ُرَ ] (ع اِ) گوِ گرد خرد در زمین . (منتهی الارب ) (آنندراج ). گودی گرد در زمین . (ناظم الاطباء). گودال مستدیر کوچک در زمین . گودالچه ٔ مستدیر. (از اقرب الموارد). ج ، نُقَر، نِقار. || مغاکچه ٔ بالای پس گردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). گودی ...

نقرة

دیکشنری عربی به فارسی

() از خود بيخود شدن , تلنگر , ضربت سبک وناگهاني , تلنگر زدن , گستاخ , جسور , پر رو

argentometer

نقره‌سنج

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[شیمی] دستگاهی که می‌توان با آن مقدار نمک‌های موجود در یک مخلوط را ازطریق رسوب دادن نقره اندازه‌گیری کرد

argentometry

نقره‌سنجی

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[شیمی] نوعی اندازه‌گیری حجمی که در آن از رسوب‌ شدن نمک‌های نقره، کرومات یا کلرید، استفاده می‌کنند

نقره اندودن

لغت‌نامه دهخدا

نقره اندودن . [ ن ُ رَ / رِ اَ دو دَ ] (مص مرکب ) روکش و آب نقره روی ابزار یا سکه ٔ مسین دادن : نقره اندوده بر درست دغل عنبر آمیخته به گند بغل .سعدی .

نقره ده

لغت‌نامه دهخدا

نقره ده . [ ن ُ رِ دِه ْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حسن کیاده ٔ بخش آستانه ٔ شهرستان لاهیجان . در 14هزارگزی شمال آستانه ، در جلگه ٔ معتدل هوای مرطوبی واقع است و 300 تن سکنه دارد.آبش از رودخانه ٔ حسن کیاده از سفیدرود تأمین می شود.محصولش برنج و کنف و ...

نقره گر

لغت‌نامه دهخدا

نقره گر. [ ن ُ رَ / رِ گ َ ] (ص مرکب ) از عالم کیمیاگر. (آنندراج ). که ابزار نقره سازد. نقره ساز : فرش زمین بود مسلسل ز زردر ته آن خاک زمین نقره گر.امیرخسرو (آنندراج ).

نقره آگین

لغت‌نامه دهخدا

نقره آگین . [ ن ُ رَ / رِ ] (ص مرکب ) اندوده به نقره : میدانی که دیوان ساخته بودند بفرمود که همه را خشت زرین و نقره آگین درانداختند. (قصص ص 165). || آگنده از نقره . || نقره دار.