نفاط

naffāt

معنی

کسی که به‌وسیلۀ منجنیق گوی‌های مشتعل آغشته‌به‌نفت را به‌سوی دشمن پرتاب می‌کرد؛ نفت‌انداز: ◻︎ نفاط برق روشن و تندرْش طبل‌زن / دیدم هزار خیل و ندیدم چنین مهیب (رودکی: ۴۹۲).

جست‌وجوی دقیق

نفاط

لغت‌نامه دهخدا

نفاط. [ ن َ ] (ع اِ) نَفّاط. (منتهی الارب ). رجوع به نَفّاط شود. || فتیله ٔ چراغ . || شمع و مشعل . (ناظم الاطباء).

نفاط

لغت‌نامه دهخدا

نفاط. [ ن َف ْ فا ] (ع اِ) جائی که از آن نفت بیرون آید. (از منتهی الارب ) (آنندراج ). محل استخراج نفت . (از اقرب الموارد). نَفاط. (منتهی الارب ). || نوعی از چرا

نفاط

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

کسی که به‌وسیلۀ منجنیق گوی‌های مشتعل آغشته‌به‌نفت را به‌سوی دشمن پرتاب می‌کرد؛ نفت‌انداز: ◻︎ نفاط برق روشن و تندرْش طبل‌زن / دیدم هزار خیل و ندیدم چنین مهیب (رو

جست‌وجوی مشابه

نفاطات

لغت‌نامه دهخدا

نفاطات . [ ن َف ْ فا ] (ع اِ) ج ِ نفاطة. رجوع به نَفّاطَة شود.

نفاطة

لغت‌نامه دهخدا

نفاطة. [ ن َف ْ فا طَ ] (ع اِ) منبت نفت . جای برآمدن نفت . (از اقرب الموارد). || معدن نفت . || نوعی از چراغ که بدان چراغ دیگر افروزند. (از ناظم الاطباء) (از اقر

نفاطیر

لغت‌نامه دهخدا

نفاطیر. [ ن َ ] (ع اِ) گیاه متفرق ، یا گیاه نخستین بهاری . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). واحد آن نفطورة است . (از منتهی الارب ).