لغتنامه دهخدا
نعمت تبریزی . [ ن ِ م َ ت ِ ت َ ] (اِخ ) ملا مؤمن (حکیم ...) ملقب به ایمان ومتخلص به نعمت ، از شاگردان ملامحسن فیض کاشی و از حکیمان و شاعران قرن یازدهم هجری قمری است . او راست :نبینی روی دل تا روی دل با این و آن بینی نیابی خویش را تا خویشتن را در میان بینی سر موئ