نعثللغتنامه دهخدانعثل . [ ن َ ث َ ] (اِخ ) نام مرد مصری درازریشی ، و عثمان را نیز به سبب طول لحیه اش بدو تشبیه کردند وبدین لقب نامیدند. (از اقرب الموارد). || نام یهودی است که در
نعثللغتنامه دهخدانعثل . [ ن َ ث َ] (ع اِ) کفتار نر. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از متن اللغة) (از المنجد) (اقرب الموارد). || (ص ) پیرمرد احمق . (از متن اللغة) (از
ناسللغتنامه دهخداناسل . [ س ِ ] (ع ص ) مسرع . (المنجد). شتابان . به شتاب رونده . ج ، نُسَّل . || پشم و یا پر افتاده . (ناظم الاطباء).
ناصللغتنامه دهخداناصل . [ ص ِ ] (ع ص ) اسم فاعل از نصل . (اقرب الموارد). رجوع به نصل شود. || لحیة ناصل ؛ ریش ازخضاب بیرون آمده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). خارجة من الخضاب .
نعثلةلغتنامه دهخدانعثلة. [ ن َ ث َ ل َ ] (ع اِمص ) گولی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). حمق . (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد) (متن اللغة). || رفتار پیران سست .
نعلبکیگویش اصفهانی تکیه ای: nâlbeki طاری: nalbiki طامه ای: zirestekâni طرقی: nalbeki کشه ای: nalbeki نطنزی: nalbeki
نعلینگویش اصفهانی تکیه ای: dampâyi طاری: naɂleyng طامه ای: naɂleyn طرقی: na:leyn / malaki کشه ای: naɂleyn نطنزی: dempâyi
نعثلةلغتنامه دهخدانعثلة. [ ن َ ث َ ل َ ] (ع اِمص ) گولی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). حمق . (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد) (متن اللغة). || رفتار پیران سست .
گران ریشلغتنامه دهخداگران ریش . [ گ ِ ] (ص مرکب ) بزرگ ریش : هِلَّوف ؛ ریش سطبر. بسیارموی . کلان ریش . نعثل ؛ مردی درازریش ، کان یشبه به عثمان . (منتهی الارب ).
ذیخلغتنامه دهخداذیخ . (ع اِ) گرگ . ذئب . || مرد دلیر. || اسپ نجیب نیکورفتار. || بزرگی . || بزرگسالی . || نام ستاره ای است سرخرنگ . || خوشه . || ذکر الضباع ؛ کفتار نر بسیارموی .
کفتارلغتنامه دهخداکفتار. [ ک َ ] (اِ) جانوری است صحرایی و درنده که به هندی هوندار گویند. (غیاث ) (آنندراج ). پستانداری است از راسته ٔ گوشتخواران که تیره ٔ خاصی را به نام کفتاران
پیرلغتنامه دهخداپیر. (ص ،اِ) شیخ . شیخه . سالخورده . کلان سال . مسن . معمر. زرّ. مشیخه . (دهار). مقابل جوان . بزادبرآمده . دردبیس . فارض . اشیب . (منتهی الارب ). کهام . ج ، پیر