نصیب

nasib

معنی

۱. بهره؛ حظ.
۲. بخت و اقبال.

مترادف

۱. بهره، بهر، حصه، روزی، سهم، قسمت، نصیبه، نوال
۲. اقبال، بخت، تقدیر، سرنوشت، طالع
۳. قرعه، نشان، نصیبه

جست‌وجوی دقیق

نصیب

لغت‌نامه دهخدا

نصیب . [ ن ُ ص َ ] (اِخ ) ابن ریاح مکنی به ابومحجن ، مولی عبدالعزیزبن مروان ، از شعرای فحل عرب است ، وی سیاه و غلام راشدبن عبدالعزی کنانی و در حضور عبدالعزیزبن مروان ابیاتی انشاد کرد، عبدالعزیز او را خرید و آزاد ساخت . موضوع تغزلات او زنی از قبیله ٔ کنانه بود به نام ام بکر، ز

نصیب

لغت‌نامه دهخدا

نصیب . [ ن َ ] (اِخ ) طالب (حاجی ...) ابن حاجی مقصودچیت ساز اصفهانی متخلص به نصیب از شعرای قرن یازدهم است وی از ایران به هند مهاجرت کرده است ، او راست :گهی وصال و گهی هجر یار می کشدم به هر طریق غم روزگار می کشدم به راه دوست گرانجانی رفیق بلاست عنان کشیدن عمر ش

نصیب

فرهنگ فارسی عمید

۱. بهره؛ حظ.۲. بخت و اقبال.

نصیب

لغت‌نامه دهخدا

نصیب . [ ن َ ] (ع اِ) بهر. (زمخشری ). حظ. (اقرب الموارد) (المنجد). بهره . (منتهی الارب ) (دهار) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 99) (زمخشری ) (ناظم الاطباء). حصه . قسمت . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). حصه ٔ معین و بهره ازهر چیزی . (از متن اللغة). وایه

نصیب

دیکشنری فارسی به انگلیسی

distribution, doom, portion

جست‌وجوی هم‌آوا

نسب

لغت‌نامه دهخدا

نسب . [ ن ُ س َ ] (ع اِ) ج ِ نُسْبة.

نشیب

لغت‌نامه دهخدا

نشیب . [ ن ِ / ن َ ] (ص ، اِ) اوستا: نیخشوئپه ، پهلوی : نَ (َیَ) شپ ، نَ (َیَ) شپیتن (فرود شدن )، پهلوی : نیشپک (غروب [ آفتاب و ماه ])، پازند: نیشوه ، برای وهژه (بهیزک )، کردی : سرنشیو (برگشته ،[ سر به پائین ])، نیز کردی نشوو ، نشیو (نشیب یک

نیسب

لغت‌نامه دهخدا

نیسب . [ ن َ س َ ] (ع اِ) راه راست . (مهذب الاسماء). راه راست و روشن . (از منتهی الارب ). طریق واضح مستقیم . (اقرب الموارد) (از متن اللغة). نیسبان . (منتهی الارب ) (متن اللغة) (اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || نشان راه . (منتهی الارب ). ما وجد من اثر الطریق . (متن

نچسب

لغت‌نامه دهخدا

نچسب . [ ن َچ َ ] (نف ) ناچسب . ناچسبنده . که نمی چسبد. || نادلپسند. نادلنشین . || سمج . مُصِرّ.

نسب

لغت‌نامه دهخدا

نسب .[ ن َ س َ ] (ع اِ) نژاد. (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (فرهنگ نظام ) (ناظم الاطباء). اصل . (فرهنگ نظام ) (ناظم الاطباء) (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ) (غیاث اللغات ). نسل . (غیاث اللغات ) (ناظم الاطباء). خاندان . سلسله . (ناظم الاطباء). رگ و ریشه . رگ و پیوند. گوهر. گهر.پر

جست‌وجوی مشابه

نصیبداش

لغت‌نامه دهخدا

نصیبداش . [ ن َ ] (ص مرکب ) هم بخت . هم طالع. دارای همان نصیب و قسمت . (ناظم الاطباء).

نصیبون

لغت‌نامه دهخدا

نصیبون . [ ن َ ] (اِخ ) لغتی است در نصیبین ، حالت رفع بنا به نظر آنان که آن را جمع می دانند. (منتهی الارب ). رجوع به نصیبین شود.

نصیبة

لغت‌نامه دهخدا

نصیبة. [ ن َ ب َ ] (اِخ ) زنی جراح که در جنگ احدچند تن از کسان و فرزندان وی کشته شدند و او با این همه به زخم بندی مجروحین اشتغال ورزید و سپس به جنگ پرداخت و چون زه کمانش گسیخت گیسوان خود را برید و زه کمان ساخت . (یادداشت مؤلف ). رجوع به نسیبة شود.

نصیبه

لغت‌نامه دهخدا

نصیبه .[ ن َ ب َ / ب ِ ] (از ع ، اِ) نصیب . حصه . قسمت . (از آنندراج ). مأخوذ از نصیب . بهره . سهم . بهر. روزی . رزق .حظ. بخش : آن نان را که نصیبه ٔ خویش داشتی به روز به نیازمندان دهی . (منتخب قابوسنامه ص <span class=

نصیبة

لغت‌نامه دهخدا

نصیبة. [ ن َ ب َ ] (ع اِ) هرچه آن را عَلَم و نشان گردانند. (منتهی الارب )(آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از متن اللغة). || سنگ گرداگرد دیوار خانه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || سنگ گرداگرد حوض که درز آن را به گچ و مانند آن درگیرند. (منتهی الارب ) (از متن اللغة)

جست‌وجوی متن

بی بهره

فرهنگ فارسی عمید

بی‌نصیب.

حَوِجار

گویش دزفولی

نصیب

کِفْلٌ

فرهنگ واژگان قرآن

نصيب

کِفْلَيْنِ

فرهنگ واژگان قرآن

دو نصيب

بلانصیب

لغت‌نامه دهخدا

بلانصیب . [ ب ِ ن َ ] (ع ص مرکب ) (از: ب + لا(نفی ) + نصیب ) بدون نصیب . بی نصیب . بی بهره . (فرهنگ فارسی معین ).

جست‌وجوی هم‌آغاز

نصیبداش

لغت‌نامه دهخدا

نصیبداش . [ ن َ ] (ص مرکب ) هم بخت . هم طالع. دارای همان نصیب و قسمت . (ناظم الاطباء).

نصیبون

لغت‌نامه دهخدا

نصیبة

لغت‌نامه دهخدا

نصیب رازی

لغت‌نامه دهخدا

نصیب رازی .[ ن َ ب ِ ] (اِخ ) از شعرای قرن یازدهم است ، و به روایت نصرآبادی به هندوستان مهاجرت کرده است او راست :خوش ترنج غبغب او را به چنگ آورده ام بوسه می خواهم دهانش را بتنگ آورده ام .(از تذکره ٔ نصرآبادی ص 400</span

نصیب قزوینی

لغت‌نامه دهخدا

نصیب قزوینی . [ ن َ ب ِ ق َزْ ] (اِخ ) از احفاد دولتشاه و از پارسی گویان مقیم هند، و از مقربان دربار اکبرشاه است . او راست :دارم صنمی چهره برافروخته ای راه و روش عاشقی آموخته ای او عاشق دیگری و من عاشق اومن سوخته ٔ سوخته ٔ سوخته ای .(از ص

جست‌وجوی هم‌قافیه

محنت نصیب

لغت‌نامه دهخدا

محنت نصیب . [ م ِ ن َ ن َ ] (ص مرکب ) که محنت بهره ٔ اوست . که غم و سختی و درد و رنج بهره و بخش اوست . بدبخت .

بی نصیب

لغت‌نامه دهخدا

بی نصیب . [ ن َ ] (ص مرکب ) (از: بی + نصیب ) بی بهره . محروم . (ناظم الاطباء). و رجوع به نصیب شود : کس را پناه چون کنم و راز چون دهم کز اهل بی نصیبم و از رازدار هم . خاقانی .توئی گنج رحمت ز یزدان پاک فرستاده بر

تنصیب

لغت‌نامه دهخدا

تنصیب . [ ت َ ] (ع مص )پست گردانیدن . || برداشتن چیزی را و بر پای کردن ، از اضداد است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال : نصبت الخیل آذانها؛ ای رفعتها. (اقرب الموارد). || بدی آشکار کردن برای کسی . || بهره [ مند ] گردانیدن مرکبی را. || ستون

بانصیب

لغت‌نامه دهخدا

بانصیب . [ ن َ ] (ص مرکب ) (از: با + نصیب ) که نصیب دارد. بهره ور. بابهره . باحظ : مردم زحفاظ بانصیب است این مردمی از ددان غریب است .نظامی .

بلانصیب

لغت‌نامه دهخدا

بلانصیب . [ ب ِ ن َ ] (ع ص مرکب ) (از: ب + لا(نفی ) + نصیب ) بدون نصیب . بی نصیب . بی بهره . (فرهنگ فارسی معین ).

درپیوند

بیشتر بدانید

نصیب

nasib

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

گویش دزفولی

فرهنگ واژگان قرآن

فرهنگ واژگان قرآن

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا