نرگدالغتنامه دهخدانرگدا. [ ن َ گ َ / ن َرْ رَ / رِ گ َ] (اِ مرکب ) گدایان بی شرم و حراف و زبردست را گویند. (برهان قاطع). نره گدا. گدائی بسیار مبرم یال وکوپال دار. قومی از گدایان
نرگدایلغتنامه دهخدانرگدای . [ ن َ گ َ / ن َرْ رَ / رِ گ َ ] (اِ مرکب ) نرگدا : علم دان خاصه ٔ خدای بودعلم خوان شوخ و نرگدای بود. سنائی .رجوع به نرگدا شود.
نرگدایلغتنامه دهخدانرگدای . [ ن َ گ َ / ن َرْ رَ / رِ گ َ ] (اِ مرکب ) نرگدا : علم دان خاصه ٔ خدای بودعلم خوان شوخ و نرگدای بود. سنائی .رجوع به نرگدا شود.
ابوزیدلغتنامه دهخداابوزید. [ اَ زَ ] (اِخ ) سروجی . نام نرگدائی مبرم و بلیغ موضوع افسانه های دلاویز سحرآسای مقامات ابوالقاسم علی بن محمدبن عثمان حریری بصری است . این خواهنده ٔ شحّ
ساسانلغتنامه دهخداساسان . (ص ، اِ) گدا و گدائی کننده . (برهان ). گدا. (دهار) (جهانگیری و شرفنامه ٔ منیری از اجمال حسینی ). گدا و فقیر. (غیاث از کشف اللغات ). گدا و فقیر و درویش .
علمدانلغتنامه دهخداعلمدان . [ ع ِ ] (نف مرکب ) دانا. خردمند. عاقل . (ناظم الاطباء). داننده ٔ علم . دانای به دانش : علم خوان همچو علم دان نبودزآنکه جان آفرین چو جان نبود. سنائی .عل