نبولغتنامه دهخدانبو. [ ن َ ] (اِخ ) کوهی است از سلسله کوههای عباریم در موآب روبروی اریحا که موسی از بالای آن اراضی مقدسه را مشاهده نمود، و معلمان در تحقیق این کوه اختلاف دارند
نبولغتنامه دهخدانبو. [ ن َ ] (اِخ ) مؤلف قاموس کتاب مقدس آرد: شهری است در مشرق اردن که جادیان آن را مرمت نمودند، در نزدیکی کوه نبو واقع است . موآبیان این شهر را مفتوح ساخته به
نبولغتنامه دهخدانبو. [ ن َ ] (اِخ ) نام یکی ازخدایان بابل است . به عقیده ٔ بابلیان ، مردوک ، پسر خدای آسمان و قائم مقام او را پسری بود بنام نبو [ یعنی : خبردهنده ٔ از مغیبات ]
نبولغتنامه دهخدانبو. [ ن َب ْوْ ] (ع مص ) بازجَستن تیغ از زخمگاه و کار نکردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). برجستن شمشیر از زخمگاه و کار نکردن آن . (از ناظم الاطباء). واپس جستن ش
نبوتلغتنامه دهخدانبوت . [ ن َب ْ وَ ] (ع مص ) نبوة. نفرت کردن . تجنب . دوری و اعراض کردن : اگر نبوتی و نفرتی بینم جهد کنم تا آن را دریابم . (کلیله و دمنه ). رجوع به نَبْوة و نَب
نبوزرادانلغتنامه دهخدانبوزرادان . [ ن َ زَرْ اَ ] (اِخ ) (بمعنی : نبو رسولی را فرستاد) رئیس جلادان نبوکدنصر و نیز سردار جلادان وی در اورشلیم بوده است . رجوع به قاموس کتاب مقدس ص 873
نبوشزبانلغتنامه دهخدانبوشزبان . [ ن َ ش َ ](اِخ ) (بمعنی : نبو مرا خلاصی می بخشد) رئیس خواجه سرایان نبوکدنصر بوده است . (از قاموس کتاب مقدس ص 873).
