نبطیلغتنامه دهخدانبطی . [ ن َ ب َ ] (ص نسبی ) منسوب است به نبط. (سمعانی ). نباطی . نباط. (المنجد). رجوع به نَبَط شود. || واحد نبط. یک نفر از قوم نبط. رجوع به نَبَط شود. || عامی
نبطیفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. دسته‌ای از اقوام قدیم عرب که در حدود چهار قرن قبل از میلاد در یکی از نواحی عربستان ساکن شده و در سال ۱۰۶ میلادی به‌دست رومیان منقرض شدند.۲. یک تن از قوم نبط.
نبطیهلغتنامه دهخدانبطیه . [ ن َ ب َ طی ی َ ] (ص نسبی ) منسوب به نبط است . رجوع به نبط شود. || عامیة. (المنجد).
حبق نبطیلغتنامه دهخداحبق نبطی . [ ح َ ب َ ق ِ ن َ ب َ / ح َ ب َ ق ِ ن َ ] (اِ مرکب ) ریحان الحماحم . (داود ضریر انطاکی ). به لغت اهل شام نوعی از پودنه ٔ باغی باشد که آن را حم نیز گو
حسان نبطیلغتنامه دهخداحسان نبطی . [ ح َس ْ سا ن ِ ن َ ب َ ] (اِخ ) یکی از کتّاب ومحاسبان دیوان عراق است که ذمی بود و با محمد منتشربن اخی مسروق کار میکرد، پس هشام خلیفه ٔ اموی دستور د
خرنوب نبطیلغتنامه دهخداخرنوب نبطی . [ خ َ ب ِ ن َ ب َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ثمر نبات جنس بری خرنوب است و آن دو نوع می باشد: قسمی شبیه به خرنوب شامی و خاردار و ثمرش کوچکتر و بی طعم
خط نبطیلغتنامه دهخداخط نبطی . [ خ َطْ طِ ن َ ب َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خطی است که از خط آرامی ایجاد شده . (از تاریخ ایران باستان ص 16).
نبطیهلغتنامه دهخدانبطیه . [ ن َ ب َ طی ی َ ] (ص نسبی ) منسوب به نبط است . رجوع به نبط شود. || عامیة. (المنجد).
حبق نبطیلغتنامه دهخداحبق نبطی . [ ح َ ب َ ق ِ ن َ ب َ / ح َ ب َ ق ِ ن َ ] (اِ مرکب ) ریحان الحماحم . (داود ضریر انطاکی ). به لغت اهل شام نوعی از پودنه ٔ باغی باشد که آن را حم نیز گو
حسان نبطیلغتنامه دهخداحسان نبطی . [ ح َس ْ سا ن ِ ن َ ب َ ] (اِخ ) یکی از کتّاب ومحاسبان دیوان عراق است که ذمی بود و با محمد منتشربن اخی مسروق کار میکرد، پس هشام خلیفه ٔ اموی دستور د
خرنوب نبطیلغتنامه دهخداخرنوب نبطی . [ خ َ ب ِ ن َ ب َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ثمر نبات جنس بری خرنوب است و آن دو نوع می باشد: قسمی شبیه به خرنوب شامی و خاردار و ثمرش کوچکتر و بی طعم
خط نبطیلغتنامه دهخداخط نبطی . [ خ َطْ طِ ن َ ب َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خطی است که از خط آرامی ایجاد شده . (از تاریخ ایران باستان ص 16).