نبسلغتنامه دهخدانبس . [ ن َ ] (ع مص ) سخن گفتن . نُبْسة. (منتهی الارب ) (آنندراج ). سخن گفتن . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ). تکلم . (از اقرب الموارد). لب از هم گشودن ب
نبسلغتنامه دهخدانبس . [ ن َ ب َ / ن َب ْ ب َ ] (اِ) دخترزاده را گویند، و به این معنی با تشدید ثانی هم گفته اند. (برهان قاطع). نبسه . نواسه . نواسی . نپسه . (حاشیه ٔ برهان قاطع
نبسلغتنامه دهخدانبس . [ ن ُب ُ ] (ع ص ، اِ) سخن گویندگان . (ناظم الاطباء) (از المنجد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). ناطقون المسرعون فی حوائجهم . (معجم متن اللغة). || شتاب کنندگان
نبثلغتنامه دهخدانبث . [ ن َ ] (ع مص ) کاویدن زمین به دست . (منتهی الارب ) (آنندراج ). حفر و نبش کردن با دست . (از معجم متن اللغة). || کاویدن و برآوردن خاک از چاه . (از اقرب الم
نبثلغتنامه دهخدانبث . [ ن َ ب َ ] (ع اِ) نشان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). اثر. (معجم متن اللغة) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد). || جای پا. رد پا. اثر ال
نبصلغتنامه دهخدانبص . [ ن َ ] (ع اِ) تره ٔ اندک که نخستین بروید. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة). در معجم متن اللغة نَبَص هم آمده
نبسةلغتنامه دهخدانبسة. [ ن ُ س َ ] (ع مص ) نبس . (منتهی الارب ) (معجم متن اللغة) (المنجد). رجوع به نَبْس شود.
نبسةلغتنامه دهخدانبسة. [ ن ُ س َ ] (ع مص ) نبس . (منتهی الارب ) (معجم متن اللغة) (المنجد). رجوع به نَبْس شود.
نبسهلغتنامه دهخدانبسه . [ ن َ ب َ / ن َب ْ ب َ / ن َ س َ / س ِ ] (اِ) نبس . دخترزاده . و بعضی گویند پسر و دختر پسر است که نبیره خوانند و بعضی دیگر دختر دختر را گویند نه پسر دختر
نبصةلغتنامه دهخدانبصة. [ ن َ ص َ ] (ع اِ) یک کلمه . (ناظم الاطباء). یک سخن . (آنندراج ): ماسمعت منه نبصة؛ سخنی از وی نشنیدم . (منتهی الارب ). نبسة. رجوع به نبسة شود.
