نبدلغتنامه دهخدانبد. [ ن َ ] (ع مص ) ساکن و راکد شدن . (از معجم متن اللغة): نَبَدَنَبَداً او نَبْداً؛ سکن و رکد. (معجم متن اللغة).
نبدوتی شالولغتنامه دهخدانبدوتی شالو. [ ن ُ ] (اِخ ) یکی از طوایف هفت لنگ بختیاری که در گدار بلوتک سکنی دارند. (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 74).
نبدوتی شالولغتنامه دهخدانبدوتی شالو. [ ن ُ ] (اِخ ) یکی از طوایف هفت لنگ بختیاری که در گدار بلوتک سکنی دارند. (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 74).
ذوالفطنلغتنامه دهخداذوالفطن . [ ذُل ْ ف ِ طَ ] (ع ص مرکب ) خداوند زیرکیها : اندر این امت نبد مسخ بدن لیک مسخ دل بود ای ذوالفطن .مولوی .
کاروان خانهلغتنامه دهخداکاروان خانه . [ کارْ / رِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) کاروانسرای : یکی کاروان خانه اندر سرای نبد کاله را بر زمین نیز جای .فردوسی .
گزستانلغتنامه دهخداگزستان . [گ َ زِ ] (اِ مرکب ) جای روئیدن درخت گز : جزیری که مرزش نبد نیم پی جز از سنگ و خار و گزستان و نی .(گرشاسب نامه ).