ناهار

۱. ‹ناهاری› غذای ظهر.
۲. (صفت) کسی که چیزی نخورده باشد؛ گرسنه؛ ناشتا: ◻︎ چو شیران ناهار و ما چون رمه / که از کوهسار اندر آرد دمه (فردوسی: ۳/۱۵۰)
۳. (اسم مصدر) [قدیمی] گرسنگی: ◻︎ به کتف شانه برآورده زانو از ادبار / به چشم‌خانه فروبرده دیده از ناهار (عثمان مختاری: ۲۲۴)
⟨ ناهار شکستن: (مصدر لازم) [قدیمی، مجاز] ناشتایی‌خوردن؛ رفع گرسنگی کردن.

۱. چاشت، ناهاری
۲. گرسنه، ناتوان

lunch, tiffin