نامیدنلغتنامه دهخدانامیدن . [ دَ ] (مص ) (از: نام + یدن ، پسوند مصدری ) پهلوی : نامینیتن (نام گذاشتن ). (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). نام گذاشتن . (فرهنگ نظام ). اسم گذاشتن . (ناظ
نالیدنگویش اصفهانی تکیه ای: benâli طاری: nâlây(mun) طامه ای: nâlâɂan طرقی: nâlâymun کشه ای: nâlâymun نطنزی: nâlâɂan
اسمفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهکلمهای که برای نامیدن انسان، حیوان، یا چیزی به کار می‌رود، مانندِ پدر، اسب، و شمشیر؛ نام. اسم اشاره: (ادبی) در دستور زبان، اسمی که برای اشاره به شخصی یا چیزی ب