نالیلغتنامه دهخدانالی . (حامص ) نالیدن . بصورت مزید مؤخر بدنبال اسم و صفت آید و حاصل مصدر مرکب تشکیل دهد، از قبیل : ضعیف نالی . هرزه نالی : دلم را هرزه نالی عادت و من با اسیری
نالیلغتنامه دهخدانالی . (ص نسبی ) نالین . نئی . منسوب به نال به معنی نیشکر. و رجوع به نال شود. || (اِ) نهالی . تلفظ دیگری است از نهالی ، در ولایات جنوب شرقی ایران . رجوع به نهال
نعلیلغتنامه دهخدانعلی . [ ن َ ] (ص نسبی ) به شکل نعل . (ناظم الاطباء). || نعل کرده شده . که بر سمش نعل فروکوبیده اند. اسبی که موقع نعل کردن آن فرارسیده است و او را نعل کرده اند.
نالیدنگویش اصفهانی تکیه ای: benâli طاری: nâlây(mun) طامه ای: nâlâɂan طرقی: nâlâymun کشه ای: nâlâymun نطنزی: nâlâɂan
نالیدگویش اصفهانی تکیه ای: benâlâ طاری: benâlâ طامه ای: bonâlâ طرقی: benâlâ کشه ای: benâlâ نطنزی: banâlâ
نالیدنلغتنامه دهخدانالیدن . [ دَ ] (مص ) زاریدن . با آواز بیان اندوه خویش کردن . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). فریاد و فغان کردن . گریستن . (آنندراج ). زاریدن . افغان کردن . به آو
نالینلغتنامه دهخدانالین . (ص نسبی ) (از: نال + ین ، علامت نسبت ) نالی . نئی . از جنس نی : مستان سخن گزافه و چون مستان گر خر نه ای مخر کمر نالین . ناصرخسرو.رجوع به نال شود. || (اِ