نازک کمرلغتنامه دهخدانازک کمر. [ زُ ک َ م َ ] (ص مرکب ) نازک میان . کمرباریک . لاغرمیان . که میانی لاغر و باریک و موزون دارد : پنجه ٔ بهله ٔ نازک کمران با عدم دست و گریبان شده است .
نازک کارلغتنامه دهخدانازک کار. [ زُ ] (ص مرکب ) در تداول بنایان ، آنکه گچ بدیوار مالد یا گل گچین و امثال آن سازد. بنائی که سفیدکاری و گچ بری کند. بنائی که تنها به گچ کاری پردازد. (ی
نازک کارفرهنگ انتشارات معین( ~ .) (ص شغل .) 1 - بنایی که به دیوار گچ مالد و سفیدکاری و گچ بری کند. مق سفت کار، کلفت کار. 2 - صنعتگری که اشیاء ظریف سازد از قبیل تخته نرد، النگو، کیف زنانه
نازک کارفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. صنعتگری که کارهای ظریف انجام می‌دهد.۲. آنکه اشیای ظریف می‌سازد.۳. استاد بنّا که روکار ساختمان و کارهای سفیدکاری و گچ‌بری را انجام می‌دهد.
ناز جان شیرین کارلغتنامه دهخداناز جان شیرین کار. [ زِ ن ِ ] (صوت مرکب ) آفرینی است که مرشد به پهلوانی که عملی از اعمال ورزشی را خوب انجام دهد، گوید. (یادداشت مؤلف ).
نازک میانلغتنامه دهخدانازک میان . [ زُ ] (ص مرکب ) کمرباریک . باریک میان . که کمری نازک و لاغر و ظریف دارد. معشوق زیبای کمرباریک : نیست چون نازک میانی در نظر آشفته ام رشته ٔ شیرازه ا
نازکلغتنامه دهخدانازک . [ زُ ] (ص ) کنایه از معشوق و مطلوب و شاهد. (برهان قاطع). محبوب نازکننده . بت . فغ. جانانه . دلدار. دلبر. (انجمن آرا). محبوب . معشوق . شاهد. (ناظم الاطباء
باریک کمرلغتنامه دهخداباریک کمر. [ ک َ م َ ] (ص مرکب ) آنکه میانی لاغر دارد. باریک میان متناسب اندام . نازک میان . || معشوق . معشوقه .
باریکلغتنامه دهخداباریک . (ص ) نازک و لطیف چون کمر و لب . بارک مخفف آنست . (آنندراج ). نازک . (ارمغان آصفی ). میرحسن دهلوی گوید : لب باریک تو زیر خط شبگون دیدم چو هلالی که شبانگا
