نازندهلغتنامه دهخدانازنده . [ زَ دَ / دِ ] (نف ) فخور. (ترجمان القرآن ) (منتهی الارب ) (دهار). فاخر. (منتهی الارب ). مفتخر. مباهی . بالنده . که می نازد.- سرو نازنده ؛ بالان . سرا
فاخرلغتنامه دهخدافاخر.[ خ ِ ] (ع ص ) نازنده . (منتهی الارب ). || بهترین هر چیزی . گرانمایه . (منتهی الارب ) : آستین نسترن پر بیضه ٔ عنبر شوددامن بادام بن پر لؤلؤ فاخر شود. منو
فخورلغتنامه دهخدافخور. [ ف َ ] (ع ص ) نازنده . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ترتیب عادل ص 76) (منتهی الارب ). به تکلف ستاینده خویشتن را. فخرکننده . (اقرب الموارد). || ناقه ٔ بزرگ پستان
نازگرلغتنامه دهخدانازگر. [ گ َ ] (ص مرکب ) نازنده . (ناظم الاطباء). ایجادکننده ٔ ناز یا عرض دهنده ٔ ناز، نظیر عشوه گر و غمزه گر. (از آنندراج ).
فاخرفرهنگ انتشارات معین(خ ) [ ع . ] (اِفا.) 1 - نازنده ، فخر کننده . 2 - (ص .) هر چیز گران بها و قیمتی .
