نارنگلغتنامه دهخدانارنگ . [رَ ] (اِ) نارنج و آن میوه ای باشد معروف . (از برهان قاطع). در مازندران و پارس خاصه قرای فارس بسیار به عمل آید و آن را خورند واز آب آن شربت پزند. (انجمن
نارنگیگویش اصفهانی تکیه ای: nârengi طاری: nârengi طامه ای: nârengi طرقی: nârengi کشه ای: nârangi نطنزی: nârengi
نارنگیلغتنامه دهخدانارنگی . [ رَ / رِ ] (اِ) میوه ای است از نارنج کوچکتر و شیرین تر. (برهان قاطع). از: «نارنگ » + «ی » نسبت ، از انواع مرکبات است .میوه ٔ نارنگی همان نارنج شیرین ی
