نارنجگویش اصفهانی تکیه ای: nârenǰ طاری: nârenǰ طامه ای: nârenǰ طرقی: nârenǰ کشه ای: nârenǰ نطنزی: nârenǰ
نارنجلغتنامه دهخدانارنج . [ رَ / رِ ] (اِ) بفتح «ر» (و در لهجه ٔ مرکزی به کسر). کردی ، نارنج ، نارنگ . گیلکی ، نارنج . نارنج معرب «نارنگ » است . اصل این لغت هندی است ولی از راه ز
نارنج زرینلغتنامه دهخدانارنج زرین . [ رَ / رِ ج ِ زَرْ ری ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب است . (آنندراج ).
نارنج بونلغتنامه دهخدانارنج بون . [ رَ / رِ ] (اِخ ) نام یکی از رودخانه های مازندران است . رجوع به مازندران و استرآباد ص 23 شود.