نابسودلغتنامه دهخدانابسود. [ ب ِ / ب َ ] (ن مف مرکب ) هر چیز که دست زده و دست خورده نشده باشد. (برهان قاطع). که دست فرسوده نشده باشد. (آنندراج ) (انجمن آرا). که دست خورده نشده باش
نابسودهلغتنامه دهخدانابسوده . [ ب ِ / ب َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) ناسفته . سوراخ نشده . نابسود : سخن گفت ناگفته چون گوهر است کجا نابسوده به بند اندر است . فردوسی .ور گهر تاج نابسوده
نابسودهلغتنامه دهخدانابسوده . [ ب ِ / ب َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) ناسفته . سوراخ نشده . نابسود : سخن گفت ناگفته چون گوهر است کجا نابسوده به بند اندر است . فردوسی .ور گهر تاج نابسوده
ناچشیدهلغتنامه دهخداناچشیده . [ چ َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) نچشیده : نابسوده دو دست رنگین کردناچشیده به تارک اندرتاخت . رودکی .|| شراب بی مزه . (ناظم الاطباء).