نابایسته ٔ هستیلغتنامه دهخدانابایسته ٔ هستی . [ ی ِ ت َ / ت ِ ی ِ هََ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ترجمه ٔ ممتنعالوجود یعنی آنچه وجود و هستی گرفتن آن ممتنع ومحال باشد مانند شریک یزدان . (آنن
نابایستنلغتنامه دهخدانابایستن . [ ی ِ ت َ ] (مص منفی ) ناپسند بودن . || ناشایسته بودن . || کراهت داشتن . || غیرمشروع بودن . (ناظم الاطباء).
نابایسته ٔ هستیلغتنامه دهخدانابایسته ٔ هستی . [ ی ِ ت َ / ت ِ ی ِ هََ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ترجمه ٔ ممتنعالوجود یعنی آنچه وجود و هستی گرفتن آن ممتنع ومحال باشد مانند شریک یزدان . (آنن
نابایستنلغتنامه دهخدانابایستن . [ ی ِ ت َ ] (مص منفی ) ناپسند بودن . || ناشایسته بودن . || کراهت داشتن . || غیرمشروع بودن . (ناظم الاطباء).
نابایستلغتنامه دهخدانابایست . [ ی ِ ] (ص مرکب ) نالایق . نامناسب . (ناظم الاطباء). که بایسته نیست . که سزاوار نیست . که درخور نیست : جَبْه ْ؛ نابایست آوردن بر کسی . (از منتهی الارب
