میگشایدگویش اصفهانی تکیه ای: vakere/ tâq ane طاری: tâk ana طامه ای: tâq-e ne طرقی: tâk ana کشه ای: tâx ana نطنزی: dâq-e ne
میگشایدگویش خلخالاَسکِستانی: âkarə دِروی: â.kar.ə شالی: â.kar.ə کَجَلی: â.n.kar.e/iya کَرنَقی: âkarə کَرینی: âkarə کُلوری: â.kar.ə گیلَوانی: âkarə لِردی: âkarə
میگشایدگویش کرمانشاهکلهری: kerdewa گورانی: kerdewa سنجابی: kerdâ کولیایی: akerdâ زنگنه‌ای: kerdâ/ dâdâ جلالوندی: makae:â زوله‌ای: makae:â کاکاوندی: makae:â هوزمانوندی: makae:â
متفوهلغتنامه دهخدامتفوه . [ م ُ ت َ ف َوْ وِه ْ ] (ع ص ) سخن گوینده . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). || کسی که دهان میگشاید در سخن گفتن . (ناظم الاطباء).
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) طبسی . ملقب به نظام الدین (مولانا...) معلم طهماسب میرزا. خوندمیر در حبیب السیر (ج 2 ص 379) آرد: در آن اثنا نزد نواب پایه ٔ سریر اعلی بتح
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) (سیدی ...) نظام الدین (امیر...). مؤلف حبیب السیر آرد (ج 2 ص 393): امیر نظام الدین سیدی احمد و سید میرک ، دو جوان پسندیده خصال حمیده فعا
جویلغتنامه دهخداجوی . (اِ) نهر. رود کوچک . مجرایی که آب را از آن ، جهت مشروب کردن زمین عبور دهند. (حاشیه ٔ برهان چ معین ) : بوی جوی مولیان آید همی یاد یار مهربان آید همی . رودک
گاوزونلغتنامه دهخداگاوزون . (اِ مرکب ) معرب آن جاویزن است و آن ماده ای است زردرنگ شبیه به زرده ٔ تخم مرغ ، وزن آن یک دانگ تا چهار درهم است . در موقع اخراج آن از زهره لرزان و سیال
