لغتنامه دهخدا
سگدست . [ س َ دَ ] (اِ مرکب ) چارپایی (اسب ، استر، خر) که هر دو زانویش از یکدیگر جدا و دور باشد و مهره های زانویش نزدیک بهم و پیوسته چنانکه بهنگام راه رفتن برهم ساید دستهای وی را سگدست گویند. (فرهنگ فارسی معین ). || میله ٔ فلزی و بسیار محکم که رابط بین فرمان اتومبیل و چرخها ا