میحلغتنامه دهخدامیح . [ م َ ] (ع اِ) سود و منفعت . || مسواک . || رفتار بط. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || نوعی از رفتار نیکو. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
میحلغتنامه دهخدامیح . [ م َ ] (ع مص ) خرامان رفتن .(منتهی الارب از ماده ٔ م ی ح ) (آنندراج ). خرامان رفتن .و مانند بط با تبختر رفتن . (ناظم الاطباء). || به تک چاه فرو شده پر کر
میحلغتنامه دهخدامیح . [ م ِی ْ ] (ع اِ) خرمابن خسته ناشده یا خسته نابسته . (منتهی الارب از ماده ٔ م ی ح ) (آنندراج ). خرمابنی که خسته ٔ خرمای آن سخت نشده و یا خسته (هسته ) نبست
میهلغتنامه دهخدامیه . [ م َی ْه ْ ] (ع مص ) زراندود کردن شمشیر و جز آن را. (از منتهی الارب از ماده ٔ م ی هَ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). موه . (المصادر زوزنی ). || موه .
میحافلغتنامه دهخدامیحاف . (ع ص ) ناقة میحاف ؛ ناقه ای که از خوابگاه خود نرود. (منتهی الارب ، ماده ٔ وح ف ).
میحوحةلغتنامه دهخدامیحوحة. [ م َ ح َ ] (ع اِ) نوعی از رفتار نیکو. (منتهی الارب از ماده ٔ م ی ح ) (آنندراج ). نوعی از رفتار نیکو و خرامان . (ناظم الاطباء).
میحادلغتنامه دهخدامیحاد. (ع ص ) تک تک و ازهم جدا. ج ، مواحید. (ناظم الاطباء). یک یک و فردفرد. ج ، مواحید. (آنندراج ) (از منتهی الارب ، ماده ٔ وح د).
میحافلغتنامه دهخدامیحاف . (ع ص ) ناقة میحاف ؛ ناقه ای که از خوابگاه خود نرود. (منتهی الارب ، ماده ٔ وح ف ).
میحوحةلغتنامه دهخدامیحوحة. [ م َ ح َ ] (ع اِ) نوعی از رفتار نیکو. (منتهی الارب از ماده ٔ م ی ح ) (آنندراج ). نوعی از رفتار نیکو و خرامان . (ناظم الاطباء).
میحادلغتنامه دهخدامیحاد. (ع ص ) تک تک و ازهم جدا. ج ، مواحید. (ناظم الاطباء). یک یک و فردفرد. ج ، مواحید. (آنندراج ) (از منتهی الارب ، ماده ٔ وح د).