میبوسدگویش اصفهانی تکیه ای: mâč akere طاری: mâč akra طامه ای: mâč-e kere طرقی: mâč akera کشه ای: mâč akera نطنزی: mâč-e kere
میبویدگویش اصفهانی تکیه ای: bu akere طاری: biyow akra طامه ای: bu-ɂe kere طرقی: bo akera کشه ای: bo akera نطنزی: bu-ɂe kera
میبوسدگویش خلخالاَسکِستانی: mâč karə دِروی: mâč kar.ə شالی: mâč karə کَجَلی: mâč me.kar.e/iya کَرنَقی: mâč âda کَرینی: mâč karə کُلوری: mâč karə گیلَوانی: mâč karə لِردی: mâč
میبوسدگویش کرمانشاهکلهری: mâč kae:d گورانی: mâč kae:d سنجابی: mâč kae:d کولیایی: mâč akae:d زنگنه‌ای: mâč kae:d جلالوندی: mâča makae: زوله‌ای: mâča makae: کاکاوندی: mâča makae: هو
مسندبوسلغتنامه دهخدامسندبوس . [ م َ ن َ ] (نف مرکب ) مسندبوسنده . بوسنده ٔ مسند. که مسند را میبوسد. کنایه از غلام و بنده و زیردست و مطیع : پس آنگه بوسه زد بر مسند شاه که مسندبوس با
مقبللغتنامه دهخدامقبل .[ م ُ ق َب ْ ب ِ ] (ع ص ) آنکه می بوسد و ماچ می کند. (ناظم الاطباء). بوسنده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).- امثال : جزاء مقبل الأست الضراط . (امثال و حک
سحایلغتنامه دهخداسحای . [ س ِ ] (اِ) بند نامه و آن در قدیم ریسمانی میبود که بر نامه می پیچیدند تا کسی غیر نگشاید، حالا لفافه رواج دارد. (غیاث ) (آنندراج ). رجوع به سحا و سحاء شو
پناهیلغتنامه دهخداپناهی . [ پ َ ] (اِخ ) (مولانا...) درتذکره ٔ مجمعالخواص آمده است : او از همدان و فرزند مرد آن ولایت خواجه میرم بیک کلانتر است . الحق خانواده ٔ خوبی هستند و اربا
ترکی السعودیلغتنامه دهخداترکی السعودی . [ ت ُ یَس ْ س َ ی ی ] (اِخ ) ترکی بن عبداﷲبن محمدبن سعود امامی از امرای نجد است و پس از کشته شدن پسرعمویش «مشاری بن سعود» ولایت نجد یافت . وی از