میاندازدگویش اصفهانی تکیه ای: daraxuse طاری: daraxosa طامه ای: darexose طرقی: deraxosa کشه ای: deraxosa نطنزی: daraxosa
میاندوزدگویش اصفهانی تکیه ای: pasoft akere طاری: pasoft akra طامه ای: gerd-e kere طرقی: gerd/pasoft akera کشه ای: ǰa:m akera نطنزی: gerd-e kere
میاندازدگویش خلخالاَسکِستانی: ejanə دِروی: e.jan.ə شالی: baranə کَجَلی: ara.n.van.e/iya کَرنَقی: jiranə کَرینی: dəranə/iya کُلوری: ijanə گیلَوانی: ejanə لِردی: dəranə
میاندازدگویش کرمانشاهکلهری: xae:d گورانی: xae:d سنجابی: xae:d کولیایی: axae:d زنگنه‌ای: xae:d جلالوندی: mâšte: زوله‌ای: mâže: کاکاوندی: mâšte: هوزمانوندی: mâšte:
کسی که قانونگذاری مجلس را با اطاله کلا م و وسایل دیگر بتاخیر می اندازددیکشنری فارسی به عربیمماطلة سياسية
سنگریزلغتنامه دهخداسنگریز. [ س َ ] (نف مرکب ) کسی که سنگ میاندازد و سنگ می ریزد. (ناظم الاطباء). || (ن مف مرکب ) سنگسار. (ناظم الاطباء). کسی که سنگ بر آن ریخته باشند. (آنندراج ) :
بهم انداختنلغتنامه دهخدابهم انداختن . [ ب ِ هََ اَ ت َ ] (مص مرکب ) جور کردن : خدا نجار نیست اما در و تخته را خوب بهم میاندازد. (یادداشت بخط مؤلف ). || به ستیزه واداشتن . رجوع به همین
دقوعلغتنامه دهخدادقوع . [ دَ ] (ع ص ) بعیر دقوع الیدین ؛ شتر که هر دو دست را بر زمین میاندازد و میکاود و برمی انگیزد دقعاء و خاک را. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
متنخعلغتنامه دهخدامتنخع. [ م ُ ت َ ن َخ ْ خ ِ ] (ع ص ) آن که آب بینی اندازد. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کسی که آب بینی میاندازد و تف می کند. (ناظم الاطباء).
زخاخةلغتنامه دهخدازخاخة. [ زَخ ْ خا خ َ ] (ع ص ) زنی که در وقت جماع آب راند. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از محیط المحیط) (از متن اللغة). زنی که آب میاندازد هنگام جماع .(ترجمه