مگللغتنامه دهخدامگل .[ م َ گ ِ ] (اِ) زلو را گویند و آن کرمی است سیاه رنگ که خون فاسد از بدن و اعضای مردم بمکد. (برهان ) (فرهنگ رشیدی ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) : در مجاری ّ حلق او گشته آب خونخوار و جان ستان چو مگل . فخری (از فرهنگ رش
مگللغتنامه دهخدامگل . [ م َ گ َ ] (اِ) وزغ . (فرهنگ رشیدی ). وزق و غوک باشد. (برهان ) (آنندراج ). غوک و قرباغه . (ناظم الاطباء). ضفدع . (بحر الجواهر). چغز. غوک . وزغ . بزغ . غنجموش . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)« : فارسلنا علیهم » فروگشادیم و پیوستیم وریشان «الطوفان »
پوشانش قالبmould coating, mould facing, mould dressingواژه‌های مصوب فرهنگستانایجاد پوششی مقاوم بر روی قالب‌های عموماً ماسه‌ای برای جلوگیری از برهم‌کنش‌های حرارتی یا شیمیایی یا فیزیکی مواد مذاب و قالب
بازار بزرگmall, shopping mallواژه‌های مصوب فرهنگستانفضایی سرپوشیده یا سرباز که خودرو اجازة رفت‌وآمد در آن ندارد و دربردارندة شمار بسیاری مغازه و فروشگاه و غذاخوری است
مگلتلغتنامه دهخدامگلت . [ م َ ل ِ ] (اِخ ) مجله . (ابن الندیم ). حشوارش . (ابن الندیم ). استر. استیر. استر و مردخا. نام کتابی از تورات . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به حشوارش و مجله شود.
غوکلغتنامه دهخداغوک . (اِ) جانوری است که در آب و زمین نمناک میماند، بعربی ضِفدِع (ضَفدَع ) گویند. (آنندراج ). حیوان کوچکی ذوالحیاتین که وزغ و چغر وچغز نیز گویند و به ترکی قرباغه نامند. (از ناظم الاطباء). جانوری است که در آب و خشکی هر دو زندگی کند.(فرهنگ نظام ). تلفظ آن غوک ، در سغدی : غووک ج
مگلتلغتنامه دهخدامگلت . [ م َ ل ِ ] (اِخ ) مجله . (ابن الندیم ). حشوارش . (ابن الندیم ). استر. استیر. استر و مردخا. نام کتابی از تورات . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به حشوارش و مجله شود.
