مُورِيَاتِفرهنگ واژگان قرآنجرقه جهانندگان (موريات جمع اسم فاعل از مصدر ايراء است ، که به معناي برون کردن آتش از سنگ چخماق است )
موریاتلغتنامه دهخداموریات . (ع ص ، اِ) ج ِ موریة. اسبهایی که از برخورد سمشان با سنگ آتش برمی آید. قوله تعالی : فالموریات قدحاً . (از ناظم الاطباء). و رجوع به موریة شود.
محرراتلغتنامه دهخدامحررات . [ م ُ ح َرْ رَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ محررة. نوشته ها. تحریرشده ها. رجوع به محرر شود.
