مُقْنِعِيفرهنگ واژگان قرآنسر بلند کرده ها ( در اصل مقنعین بوده که چون مضاف واقع شده نون آن حذف گردیده است )
مقنعه، چارقدگویش اصفهانی تکیه ای: čârqat طاری: čârqad طامه ای: čârqat طرقی: čârqad کشه ای: čârqat نطنزی: čârqat
مقنعیهلغتنامه دهخدامقنعیه . [ م ُ ق َن ْ ن َ عی ی َ ] (اِخ ) رجوع به سپیدجامگان و خاندان نوبختی اقبال ذیل مبیضه ص 262 شود.
مقنعلغتنامه دهخدامقنع. [ م ُ ن َ ] (ع ص ) فم مقنع، دهان که دندان آن مایل به درون باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مقنع خراسانیلغتنامه دهخدامقنع خراسانی . [ م ُ ق َن ْ ن َ ع ِ خ ُ ] (اِخ ) مقنع. المقنع. رجوع به المقنع و مقنع هاشم بن حکیم و نیز رجوع به اعلام زرکلی ج 2 ص 642 و ج 3 ص 1066 و البیان والت