لغتنامه دهخدا
مجم . [ م ُ ج ِم م ] (ع ص ) آن که پیماید پیمانه ٔ سر برآورده . (آنندراج ). آن که می پیماید پیمانه را و پر می کند آنرا. (ناظم الاطباء). آن که پیماید پیمانه ٔ سر برآورده بعد پری را. (از منتهی الارب ) (از ذیل اقرب الموارد). و رجوع به اِجمام . شود. || آسایش دهنده . آسوده کننده .