میشناسدگویش اصفهانی تکیه ای: ešnâse طاری: eynâsa طامه ای: tišnâse طرقی: eyyâsa کشه ای: eynâsa نطنزی: tešnâsa
موشناکلغتنامه دهخداموشناک . (ص مرکب ) پر از موش . (ناظم الاطباء). جایی که موش بسیار در آنجا باشد: مربعه ؛ زمین موشناک . فئر؛ زمین موشناک . (از یادداشت مؤلف ).
مولغتنامه دهخدامو. [ م َ/ م ُ ] (اِ) درخت انگور که رز نیز گویند. (ناظم الاطباء). درخت انگور است . (انجمن آرا) (آنندراج ). تاک . رز. تنک . میوانه . انگور. کرم . کرمة. مَیْوْ در
موقعشناسلغتنامه دهخداموقعشناس . [ م َ / مُو ق ِ ش ِ ] (نف مرکب ) موقعشناسنده . شناسنده ٔ موقع. آنکه زمان و مکان مناسب امر یا موضوعی را بشناسد. وقت شناس . لحظه شناس . (از یادداشت مؤ
مولغتنامه دهخدامو. (اِ) هر یک از تارشکلها که در روی پوست حیوانات و در روی بعض مواضع بدن انسانی پدیدار است و به تازی شَعْر گویند. (از ناظم الاطباء). به عربی شَعْر می گویند. (از
موقعشناسیلغتنامه دهخداموقعشناسی . [ م َ / مُو ق ِ ش ِ ] (حامص مرکب ) صفت و حالت موقعشناس . (یادداشت مؤلف ). || شناخت زمان و مکان مناسب برای امور و مسائل . عمل شناسائی کردن مکان و زم
گل میمونلغتنامه دهخداگل میمون . [ گ ُ ل ِ م َ / م ِ مو ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گلی است که کپسول آن بدو شکاف باز میشود و یکی از گلهای زینتی معمول است . (گیاه شناسی گل گلاب ص 244).
