مؤمنیلغتنامه دهخدامؤمنی . [ م ُءْ م ِ ] (اِخ ) یا مؤمن سمرقندی . ازگویندگان قرن نهم بود. نام او عبدالمؤمن است و در خانقاه اخلاصیه تحصیل علوم کرده و مؤمن تخلص اوست :بگشا دهن ک
مؤمنیلغتنامه دهخدامؤمنی . [ م ُءْ م ِ ] (حامص ) صفت و حالت مؤمن . مؤمن بودن . ایمان داشتن : به جهت مؤمنی فاضلتر است . (دانشنامه ٔ الهی ص 143). و رجوع به مؤمن شود.
مؤمنینلغتنامه دهخدامؤمنین . [ م ُءْ م ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مؤمن (در حالت نصبی و جری ). مردم دیندار. اهل ایمان . (از یادداشت مؤلف ) : در دعای مؤمنین و مؤمناتی زآنکه هست زیر بارت
مؤمنیةلغتنامه دهخدامؤمنیة. [ م ُءْ م ِ نی ی َ ] (ص نسبی ، اِ) نوعی سکه ٔ طلا و گویا منسوب به بنی عبدالمؤمن بوده است . (از یادداشت مؤلف ) : فمنهم من الخمسة دنانیر مصریة فی الشهر
علی مؤمنیلغتنامه دهخداعلی مؤمنی . [ ع َ ی ِم ُءْ م ِ ] (اِخ ) ابن ادریس مأمون بن یعقوب منصور. مکنی به ابوالحسن سعید و ملقب به معتضد باللّه . از خلفای موحدان (بنی عبدالمؤمن ) در مر
عمر مؤمنیلغتنامه دهخداعمر مؤمنی . [ ع ُ م َ رِ م ُءْ م ِ ] (اِخ ) ابن اسحاق بن یوسف . رجوع به عمر موحدی (ابن اسحاق بن ...) شود.
مؤمنینلغتنامه دهخدامؤمنین . [ م ُءْ م ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مؤمن (در حالت نصبی و جری ). مردم دیندار. اهل ایمان . (از یادداشت مؤلف ) : در دعای مؤمنین و مؤمناتی زآنکه هست زیر بارت
مؤمنیةلغتنامه دهخدامؤمنیة. [ م ُءْ م ِ نی ی َ ] (ص نسبی ، اِ) نوعی سکه ٔ طلا و گویا منسوب به بنی عبدالمؤمن بوده است . (از یادداشت مؤلف ) : فمنهم من الخمسة دنانیر مصریة فی الشهر
علی مؤمنیلغتنامه دهخداعلی مؤمنی . [ ع َ ی ِم ُءْ م ِ ] (اِخ ) ابن ادریس مأمون بن یعقوب منصور. مکنی به ابوالحسن سعید و ملقب به معتضد باللّه . از خلفای موحدان (بنی عبدالمؤمن ) در مر
عمر مؤمنیلغتنامه دهخداعمر مؤمنی . [ ع ُ م َ رِ م ُءْ م ِ ] (اِخ ) ابن اسحاق بن یوسف . رجوع به عمر موحدی (ابن اسحاق بن ...) شود.
