مؤدبلغتنامه دهخدامؤدب . [ م ُ ءَدْ دَ ] (ع ص ) نعت مفعولی از تأدیب . ادب داده شده . (آنندراج ) (غیاث ). ادب آموخته شده و تربیت شده و باادب . ادب گرفته . تعلیم شده و نیک پرورده شده و خوش خوی و باحیا و باشرم و خوش روی و نیک نهاد. (ناظم الاطباء). تربیت یافته . به ادب آراسته . به آزرم . با ادب
مؤدبلغتنامه دهخدامؤدب . [ م ُ ءَدْ دِ ] (اِخ ) صالح بن کیسان مؤدب مولی بنی غفار از مردم مدینه و معلم و مربی عمربن عبدالعزیز و از راویان بود. او از زهری و نافع و جز آن دو روایت دارد و مالک و عمروبن دینار از او روایت کنند. (از الانساب سمعانی ).
مؤدبلغتنامه دهخدامؤدب . [ م ُ ءَدْ دِ ] (ع ص ) آنکه به مهمانی می خواند. مُؤْدِب . || ادب کننده وسرزنش کننده . (ناظم الاطباء). ادب دهنده . (آنندراج ) (غیاث ). ادب آموزنده . (منتهی الارب ). آن که علم و هنر و فضل می آموزاند. (ناظم الاطباء). فرهنگ آموز. ج ، مؤدبون . (مهذب الاسماء). معلم . علم
مؤدبلغتنامه دهخدامؤدب . [ م ُءْ دِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از ایداب . به مهمانی خواننده . (منتهی الارب ، ماده ٔ ادب ) (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
مودبدیکشنری فارسی به انگلیسیcivil, courteous, decorous, deferential, suave, mannerly, nice, polite, respectable, respectful, reverent, urbane, well-behaved, well-mannered
مودبفرهنگ مترادف و متضادآدابدان، باادب، بافرهنگ، خلیق، تربیتیافته، فرهیخته، مبادیآداب، آدابآموخته، متادب ≠ بیادب
مؤدبانهلغتنامه دهخدامؤدبانه . [ م ُ ءَدْ دَ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) به طور ادب و خوشرویی و باملاطفت . (ناظم الاطباء). همراه با ادب و تربیت و نزاکت : درخواست او را مؤدبانه رد کرد؛ به من جواب مؤدبانه داد.
مؤدبیلغتنامه دهخدامؤدبی . [ م ُ ءَدْ دِ ](حامص ) صفت مؤدب . معلمی . استادی . مربی گری . فرهنگ آموزی . ادب آموزی . تعلیم . آموزش . (از یادداشت مؤلف ).- مؤدبی کردن ؛ معلمی کردن . مدرسی کردن . تعلیم . تدریس . تأدیب . فرهنگ آموزی : پدرش امی
مؤدبانهلغتنامه دهخدامؤدبانه . [ م ُ ءَدْ دَ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) به طور ادب و خوشرویی و باملاطفت . (ناظم الاطباء). همراه با ادب و تربیت و نزاکت : درخواست او را مؤدبانه رد کرد؛ به من جواب مؤدبانه داد.
مؤدبیلغتنامه دهخدامؤدبی . [ م ُ ءَدْ دِ ](حامص ) صفت مؤدب . معلمی . استادی . مربی گری . فرهنگ آموزی . ادب آموزی . تعلیم . آموزش . (از یادداشت مؤلف ).- مؤدبی کردن ؛ معلمی کردن . مدرسی کردن . تعلیم . تدریس . تأدیب . فرهنگ آموزی : پدرش امی
ابراهیم مؤدبلغتنامه دهخداابراهیم مؤدب . [ اِ م ِ م ُ ءَدْ دِ ] (اِخ ) رجوع به ابواسحاق ابراهیم مؤدب شود.
ابن مؤدبلغتنامه دهخداابن مؤدب . [ اِ ن ُ م ُ ءَدْ دِ ] (اِخ ) عبداﷲبن ابراهیم . او از مشاهیر شعر است . نشأت وی بمهدیه شهر معروف افریقیه بود. او صنعت کیمیا میورزید و بسیاحت و جهانگردی مایل بود،آنگاه که به صقلیه شد رومیان او را اسیر کردند و پس از مصالحه ٔ ثقةالدوله با روم آزاد شد. وی را در مدح ثق
ابواسحاق ابراهیم المؤدبلغتنامه دهخداابواسحاق ابراهیم المؤدب . [ اَ اِ اِ مِل ْ م ُ ءَدْ دِ ] (اِخ )از اوست کتاب ناسخ القرآن و منسوخه . (ابن الندیم ).
علی مؤدبلغتنامه دهخداعلی مؤدب . [ ع َ ی ِ م ُ ءَدْ دِ ] (اِخ ) ابن احمدبن سلک فالی . مکنی به ابوالحسن و مشهوربه مؤدب . رجوع به علی فالی (ابن احمدبن ...) شود.