مولیدنلغتنامه دهخدامولیدن . [ دَ ] (مص ) درنگ کردن و تأخیر نمودن . (یادداشت مؤلف ) (آنندراج ) (برهان ). دیری کردن و درنگی کردن . (از ناظم الاطباء) : گریزان ز باد اندرآمدبه آب به
مولیدنفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهدرنگ کردن؛ دیر کردن؛ دیر ماندن: ( بمولیم تا آن سپاه گران / بیایند گُردان و جنگ‌آوران (فردوسی: ۳/۱۳۵).
مالیدنگویش اصفهانی تکیه ای: bemâli طاری: mâlây(mun) طامه ای: mâlâɂan طرقی: mâlâymun کشه ای: mâlâymun نطنزی: mâlâɂan
مالیدنفرهنگ مترادف و متضاد۱. اندودن ۲. ماساژدادن، مالش دادن، مشتومال دادن ۳. مس کردن، لمس کردن، بسودن ۴. آغشتن، آغشته کردن ۵. تنبیه کردن، گوشمال دادن ۶. لغوشدن، از بین رفتن، ول شدن ۷. تص
مولشلغتنامه دهخدامولش .[ ل ِ ] (اِمص ) مولیدن . || درنگ و تأخیر و تأنی . (ناظم الاطباء). درنگ . (لغت فرس اسدی ). تأخیر کردن . (از فرهنگ لغات شاهنامه ). درنگ و تأخیر و تأنی
فرومولیدنفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. مولیدن.۲. درنگ کردن؛ تٲخیر کردن.۳. عقب ماندن.۴. واپس خزیدن و به در درفتن.
مولالغتنامه دهخدامولا. (نف ) صفت دائمی از مولیدن . درنگ کننده . سخت درنگ کننده . (از یادداشت مؤلف ). و رجوع به مولیدن شود.
دور سپوختنلغتنامه دهخدادور سپوختن . [ س ِ ت َ ] (مص مرکب ) مولیدن . دفعالوقت کردن . (یادداشت مؤلف ). رجوع به دورسپوزی شود.