مولویلغتنامه دهخدامولوی . [ م َ / مُو ل َ ] (اِخ ) لقبی است که به جلال الدین محمد عارف و شاعر و حکیم و صاحب مثنوی معروف دهند. (یادداشت مؤلف ). نام او محمد و لقبش در دوران حیات خ
مولویلغتنامه دهخدامولوی . [ م َ / مُو ل َ ] (اِخ ) محمدباقر، متخلص به آگاه . از شاعران پارسی سرای هند (1158-1220 هَ . ق .). رجوع به آگاه شود.
مولویلغتنامه دهخدامولوی . [ م َ / مُو ل َ ] (اِخ ) مولویه . نام سلسله ای از درویشان طریقه ٔ مولوی ، طریقه ای از صوفیه که پیروان جلال الدین محمد بلخی عارف و شاعر نامی هستند. (از ی
مولویلغتنامه دهخدامولوی . [ م َ ل َ وی ی ] (ع ص نسبی ) منسوب به مولی . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). منسوب به مولا و مولی . (یادداشت مؤلف ). منسوب به مولا که به معنی خداوند است
مولویلغتنامه دهخدامولوی . [ م َ/ مُو ل َ ] (اِخ ) شیخ یوسف بن احمد. از دانشمندان و پژوهشگران سده ٔ سیزدهم هجری بود. او کتاب «المنهج القوی لطلاب المثنوی » را در تصوف نوشت و آن شرح
مولوی روملغتنامه دهخدامولوی روم . [ م َ / مُو ل َ ی ِ ] (اِخ ) مولوی رومی . مولانا جلال الدین . (از یادداشت مؤلف ) : هنگامه ٔ ارباب سخن چون نشود گرم صائب سخن از مولوی روم درافکند. ص
مولوی رومیلغتنامه دهخدامولوی رومی . [ م َ / مُو ل َ ی ِ ] (اِخ ) مولوی روم . جلال الدین محمد. رجوع به مولوی شود.
مولوی خانهلغتنامه دهخدامولوی خانه . [ م َ / مُو ل َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) خانقاه دراویش . (ناظم الاطباء).
مولویتلغتنامه دهخدامولویت . [ م َ / مُو ل َ وی ی َ ] (از ع ، اِمص ) مولایی . آقایی . سیادت . (یادداشت مؤلف ) : تا خفض جناح تو شود و نتن مولویت و رعونت از تو بیرون رود. (مزارات کر
مولویهلغتنامه دهخدامولویه . [ م َ/ مُو ل َ وی ی َ ] (اِخ ) مولوی . طریقه ٔ منسوب به مولانا جلال الدین . (یادداشت مؤلف ). رجوع به مولوی شود.
مولوی روملغتنامه دهخدامولوی روم . [ م َ / مُو ل َ ی ِ ] (اِخ ) مولوی رومی . مولانا جلال الدین . (از یادداشت مؤلف ) : هنگامه ٔ ارباب سخن چون نشود گرم صائب سخن از مولوی روم درافکند. ص
مولوی رومیلغتنامه دهخدامولوی رومی . [ م َ / مُو ل َ ی ِ ] (اِخ ) مولوی روم . جلال الدین محمد. رجوع به مولوی شود.
مولوی خانهلغتنامه دهخدامولوی خانه . [ م َ / مُو ل َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) خانقاه دراویش . (ناظم الاطباء).