موش خوارلغتنامه دهخداموش خوار. [ خوا / خا ] (نف مرکب ) آنکه موش را بخورد. موش خورنده : جوجه تیغی موش خوار خوبی است . (یادداشت مؤلف ) : شما همه موش خوارید و مارخوارید. (ترجمه ٔ طبری
ابوسراقهلغتنامه دهخداابوسراقه . [ اَ س ُ ق َ ] (ع اِ مرکب ) باشه . باشق . ابوعیاض . (مهذب الاسماء). هیلا. موشخوار. موشخور. و آن از طیور جوارح است خردتر از باز از زردچشمان .
گربه در انبانلغتنامه دهخداگربه در انبان . [ گ ُ ب َ / ب ِ دَ اَم ْ ] (اِ مرکب ) مکر. حیله : با این همه نگشتی هرگز فریفته چون دیگران به گربه در انبان روزگار. انوری .کنون بدانند آن چند موش
حداءةلغتنامه دهخداحداءة. [ ح ِ دَ اَ ] (ع اِ) ابن آصی . غلیواژ. (دهار). زغن . موش گیر. ابوالصلب . (المرصع). ابوالخطاف . گوشت ربا. پند. بند. بازک ترکی . جوزه ربا. موشخوار. خون . چ
غلیواژلغتنامه دهخداغلیواژ. [ غ َ لی ] (اِ) بمعنی غلیواج . (برهان قاطع) (فرهنگ جهانگیری ). غلیواز. (غیاث اللغات ). کلیواج . کلیواژ. خاد. زغن . مرغ گوشت ربا. موش گیر. کورکوره . غلیو