مهلبیلغتنامه دهخدامهلبی . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) لقب یزیدبن محمدبن مهلب بن مغیرة. رجوع به یزید در ردیف خود شود.
مهلبیلغتنامه دهخدامهلبی . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) لقب مروان بن سعیدبن عباد شاعر. رجوع به مروان در ردیف خود شود.
مهلبیلغتنامه دهخدامهلبی . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (ص نسبی ) نسبت است به مهلب ، ابوسعید. (از الانساب سمعانی ). || قسمی از تراش و اندام قلم . (از نوروزنامه ).
مهلبیلغتنامه دهخدامهلبی . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) لقب حسن بن احمد. رجوع به حسن مهلبی در ردیف خود شود.
محلبیلغتنامه دهخدامحلبی . [ م ُ ح َل ْ ل َ ] (اِ) قسمی غذای از شیر کرده معمول در ترکیه و شام و غیره . قسمی فیرنی (فرنی ) که در آن گوشت سینه ٔ مرغ هریسه کنند. قسمی از غذا از شیر و
مهلبیانلغتنامه دهخدامهلبیان . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) مهلبیة. خاندان مهلبی . آل مهلب . رجوع به آل مهلب در ردیف خود و رجوع به مهلب بن ابی صفرة و تاریخ بیهق ص 83 شود.
مهلبیةلغتنامه دهخدامهلبیة. [ م ُ هََ ل ْ ل َ بی ی َ ] (اِ) به فارسی فرنی نامند. از جمله اغذیه ٔ لذیذه است که از آردبرنج و شیر و شکر ترتیب دهند و او را دودرس بابلی جهت مهلب بن مغیر
مهلبیةلغتنامه دهخدامهلبیة. [ م ُ هََ ل ْ ل َ بی ی َ ] (اِخ ) مهلبیان . آل مهلب . رجوع به آل مهلب و مهلبیان شود.
حسن مهلبیلغتنامه دهخداحسن مهلبی . [ ح َ س َ ن ِ م ُ هََل ْ ل َ ] (اِخ ) ابن احمد مکنی به ابوالحسین . درگذشته ٔ 380 هَ . ق . او راست : «المسالک و الممالک » که برای معز فاطمی فرمانروای
حسن مهلبیلغتنامه دهخداحسن مهلبی . [ ح َ س َ ن ِ م ُ هََل ْ ل َ ] (اِخ ) ابن محمدبن علی حلبی مهلبی . او راست : «الانوار البدریة» و در آن شبهات یوسف بن مخزوم قدری واسطی متکلم که در آغا
مهلبیانلغتنامه دهخدامهلبیان . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) مهلبیة. خاندان مهلبی . آل مهلب . رجوع به آل مهلب در ردیف خود و رجوع به مهلب بن ابی صفرة و تاریخ بیهق ص 83 شود.
مهلبیةلغتنامه دهخدامهلبیة. [ م ُ هََ ل ْ ل َ بی ی َ ] (اِ) به فارسی فرنی نامند. از جمله اغذیه ٔ لذیذه است که از آردبرنج و شیر و شکر ترتیب دهند و او را دودرس بابلی جهت مهلب بن مغیر
مهلبیةلغتنامه دهخدامهلبیة. [ م ُ هََ ل ْ ل َ بی ی َ ] (اِخ ) مهلبیان . آل مهلب . رجوع به آل مهلب و مهلبیان شود.
حسن مهلبیلغتنامه دهخداحسن مهلبی . [ ح َ س َ ن ِ م ُ هََل ْ ل َ ] (اِخ ) ابن احمد مکنی به ابوالحسین . درگذشته ٔ 380 هَ . ق . او راست : «المسالک و الممالک » که برای معز فاطمی فرمانروای
حسن مهلبیلغتنامه دهخداحسن مهلبی . [ ح َ س َ ن ِ م ُ هََل ْ ل َ ] (اِخ ) ابن محمدبن علی حلبی مهلبی . او راست : «الانوار البدریة» و در آن شبهات یوسف بن مخزوم قدری واسطی متکلم که در آغا
